BENİMSEYEMEDİĞİM ATASÖZLERİ
Nedir, Atasözleri? Özlü sözler bütününde Özdeyişler.. Geniş anlamıyla; günümüze kadar gelen, uzun deneyimlerden yararlanarak kısa ve özlü öğütler veren, toplum tarafından benimsenerek ortak olarak kullanılan kalıplaşmış sözler. Toplumun duygu, düşünce, inanç ve kültür yapısını yansıtırlar… Kaynağı bilinmediğinden isimsizdirler (Fr. Anonim) . Söylediklerimizin ve yaptıklarımızın doğruluğunu kanıtlamada tanık olarak kullanırız genellikle..
Ortak kültürümüzün, duygularımızın, karakterimizin ve kimliğimizin özlü yansımalarıdır, Atasözleri.. Fakat ben bunların bazılarını doğrularımızın tanığı olarak değil de, yanlışlarımızın sanığı gibi görürüm. Asla ve asla, karakterimizin ve kimliğimizin özlü yansımaları değildirler.. Örneğin; sevgili babamın (Nihat Çorbacıoğlu), ülkemdeki arsızlığın ve hırsızlığın tanığı olarak gösterdiği “Bal tutan parmağını yalar” atasözü bugünleri çok güzel açıklamaktadır.. Saptayabildiklerimi sıraladım.
Siz de eklemelerinizle yazıyı varsıllaştırabilirsiniz:
- Acıkan doymam (sanır), susayan kanmam sanır.
- Acıkmış kudurmuştan beterdir.
- Acındırırsan arsız olur, acıktırırsan hırsız olur.
- Aç ayı oynamaz.
- Açın karnı doyar, gözü doymaz.
- Akara kokara bakma, çuvala girene bak!
- Atın ölümü arpadan olsun
- Atı alan Üsküdarı geçti.
- Azıksız yola çıkanın, iki gözü el torbasında olur.
- Babaya dayanma, karıya güvenme. Bakacağın yüze sıçma, sıçacağın yüze bakma.
- Bal tutan parmağını yalar.
- Bana dokunmayan yılan bin yaşasın.
- Baskın basanındır.
- Başa gelen çekilir.
- Baş başa bağlı, baş da şeriata.
- Bedava sirke baldan tatlıdır.
- Beleş atın dişine (yaşına, yularına, dizginine) bakılmaz.
- Bir günlük beylik, beyliktir.
- Boş gezmekten bedava çalışmak yeğdir.
- Devletin malı deniz, yemeyen domuz.
- Dinsizin hakkından imansız gelir.
- Dost ile ye, iç; alış veriş etme.
- Fazla (artık) mal göz çıkarmaz.
- Fırsat her vakit ele geçmez.
- Garip kuşun yuvasını Allah yapar.
- Gelene git denilmez.
- Gemisini kurtaran kaptan.
- Gören gözün hakkı vardır.
- Güvenme dostuna, saman doldurur postuna.
- Her horoz kendi çöplüğünde öter.
- Herkes bildiğini okur.
- Hocanın (imamın) dediğini yap (söylediğini dinle), arkasından gitme (yaptığını yapma).
- Hocanın (öğretmenin) vurduğu yerde gül biter.
- İbadet de gizli, kabahat de. İnsan insanın (adam adamın) şeytanıdır.
- İş olacağına varır.
- İt itin ayağına (kuyruğuna) basmaz.
- Kaçanın anası ağlamamış.
- Kimseden kimseye hayır yok (gelmez).
- Köprüyü geçinceye kadar ayıya dayı derler.
- Kurt dumanlı havayı sever.
- Merhametten maraz doğar.
- Minareyi çalan kılıfını hazırlar.
- Mühür kimde ise Süleyman odur.
- Para ile imanın kimde olduğu belli olmaz (bilinmez).
- Paranın yüzü sıcaktır.
- Para parayı çeker.
- Parayı veren düdüğü çalar.
- Sağ elinin verdiğini sol elin görmesin.
- Su akarken testiyi doldurmalı.
- Su akarken testiyi doldurmalı.
- Türkün aklı sonradan gelir.
- Umut, fakirin ekmeğidir.
- Varsa (var mı) pulun, herkes kulun; yoksa (yok mu) pulun, dardır yolun (Paran varsa, cümle âlem kulun; paran yoksa, tımarhane yolun).
- Veren eli herkes öper.
- Verip pişman olmaktansa, vermeyip düşman olmak yeğdir.
- Yarınki kazdan, bugünkü tavuk yeğdir.
- Yavuz hırsız, ev sahibini bastırır.
- Yemeyenin malını yerler (üstüne bir bardak bu içerler).
- Yiğidin malı meydandadır.
- Yüz verme arsız olur, az verme hırsız olur.
- Zengin arabasını dağdan aşırır, züğürt düz ovada yolunu şaşırır.
- Zenginin malı, züğürdün çenesi yorar.
ŞEVKET ÇORBACIOĞLU
Teknopolitikalar Platformu
Yorumlar
Yorum Gönder